isclamài, isclamàre , vrb: iscramare,
iscramiare,
isgramare,
scramai Definitzione
foedhare, abboghinare cun boghe lastimosa coment'e de chie est pedindho agiudu, afrigiu disigiandho calecuna cosa o frastimandho; nàrrere sa cosa cun meravíglia, cun ispantu, coment'e ispantasiaos
Sinònimos e contràrios
abbochinare,
atzerriai,
giaculare,
iscramorai
Frases
notas de focu mandho allutas ca su lúmene tou isclamo ◊ dae ora isgramas, pedendhe agiudos (M.Canu)◊ sos tuos ant a bènnere isgramendhe, pianghendhe e fatèndhedi su dolu ◊ sos mortos de dirgràscia iscramant mindhitas ◊ isgrama dae sa tumba, antzis pesadindhe e istròtzala, sa betadomos! ◊ est iscramandhe a Deus pro sos pecatos issoro ◊ a Deus meu mi so iscramadu ◊ s'ingurdu no at birgonza de su disunore e de chie isclamat no ndhe faghet contu! ◊ paret iscramanne dustítzia ◊ su chercu iscramat dai s'annixinu a bistrale fichida in su pojolu (G.Fiori)
2.
sa ebreghe iscrammat ◊ depit iscrammiai fogu de totu is partis, oi, su serghestanu!
Ètimu
ltn.
exclamare
Tradutziones
Frantzesu
invoquer
Ingresu
to invoke,
to moan
Ispagnolu
clamar,
quejarse gritando
Italianu
lamentarsi urlando,
sospirando,
invocare
Tedescu
sich beklagen,
anflehen.
